Öz

Amaç

Bu çalışmanın amacı yetişkinlerde düşme riskinin öngörücüleri olarak psoas kas indeksi ve omurga sagital hizalanmasını değerlendirmektir.

Gereç ve Yöntem

Ocak ve Mayıs 2024 arasında fiziksel tıp ve rehabilitasyon polikliniğini ziyaret eden toplam 126 hasta çalışmaya dahil edildi. Ayakta lateral omurga radyografileri, lomber manyetik rezonans görüntüleme (MRG) ve lomber bilgisayarlı tomografi (BT) görüntüleri analiz edildi. Sagital dikey eksen, torasik kifoz, servikal ve lomber lordoz açıları, pelvik insidans, sakral eğim, lumbosakral açı ve pelvik eğim ölçüldü. Psoas kas indeksi lomber MRG ve BT görüntülerinden hesaplandı. Katılımcılar Tinetti düşme risk indeksine göre gruplandırıldı ve sagital hizalama ve psoas kas indeksindeki farklılıklar değerlendirildi.

Bulgular

Bu kesitsel tanımlayıcı çalışmada, düşme risk grupları arasında cinsiyet ve yaş açısından anlamlı farklılıklar bulundu. Orta risk grubunda daha fazla kadın, yüksek risk grubunda ise daha fazla erkek ve daha yaşlıydı. Sagital dikey eksen, sakral eğim ve pelvik eğim açısı düşme riski grupları arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar gösterdi. Pozitif sagital dikey eksen orta ve yüksek riskli gruplarda düşük riskli gruba göre daha yaygındı. Sakral eğim değerleri düşüktü ve pelvik eğim açısı yüksek riskli grupta düşük riskli gruba göre daha yüksekti. Psoas kası AP/ML değerleri L4-5 seviyesinde düşme riski ile pozitif korelasyon gösterdi. Düşme riski grupları ile L3-4 ve L2-3 seviyelerinde anterior kenar boşluğu ve merkez boşluğu değerleri arasında negatif korelasyon bulundu. Ek olarak, psoas kası pozisyonu L3-4 ve L2-3 seviyelerinde yüksek ve orta riskli gruplarda daha negatifti.

Sonuç

Psoas kası analizi ve omurga hizalamasındaki bu değişikliklerin yetişkin bireylerde düşme riski ile ilişkisinin belirlenmesi uygun rehabilitasyon stratejilerinin oluşturulmasını sağlayacaktır.