ÖZET

Amaç:

Türk toplumunda yaşlı hastalarda osteoporotik kalça kırık nedenlerini ve oluş mekanizmasını araştırmak.

Gereç ve Yöntem:

2013-2014 yıllarında kalça kırığı nedeniyle kliniğimizde ameliyat edilen 83 ardışık hasta çalışmaya dahil edildi. Hastaların demografik özellikleri, kırık oluş nedenleri ve kırık tipleri, oluş mekanizması, kırığın olduğu yer, hastaların yalnız yaşayıp yaşamadığı ve yürümek için destek kullanıp kullanmadığı kaydedildi. Bu bilgiler retrospektif olarak değerlendirildi ve cinsiyete göre karşılaştırılarak analiz edildi.

Bulgular:

Hastaların %94’ü sağ veya sola doğru kalça eklemi üzerine ve %74’ü herhangi bir çevresel faktöre bağlı olmaksızın dengelerini kaybederek düşmüştür. Düşmelerin %80’i ev içinde olmaktadır ve hastaların %56’sı yürümeye yardımcı destek kullanmaktadır. Hastaların sadece %18’i evde yalnız yaşamaktadır. Vücut Kitle indeksi değerlerine göre hastaların sadece %3’ü obez veya aşırı kilolu iken %49’u düşük kiloludur.

Sonuç:

Yetmiş beş yaş üstü kalça kırığı olan hastaların çoğu düşük kilolu ve bakım için yardım alan kişilerdir. Kırıkların çoğu herhangi bir çevresel faktöre bağlı olmaksızın denge kaybı nedeniyle oluşmaktadır ve hastaların çoğu öne ya da arkaya değil yan tarafa doğru düşmektedir. Hasta kıyafetlerinin ve zeminin düşme esnasında oluşan travma şiddetini azaltacak şekilde modifiye edilmesi kalça kırığı insidansını azaltmaya yardımcı olabilir.

References

Cooper C, Campion G, Melton LJ 3rd. Hip fractures in the elderly: a world-wide projection. Osteoporos Int 1992;2:285-9.

Wiklund R, Toots A, Conradsson M, Olofsson B, Holmberg H, Rosendhal E, et al. Risk factors for hip fracture in very old people: a population based study. Osteoporos Int 2016;27:923-31.

Cummings SR, Nevitt MC, Browner WS, Stone K, Fox KM, Ensrud KE, et al. Risk factors for hip fractures in white women. Study of Osteoporotic Fractures Research Group. N Engl J Med 1995;332:814-5.

Woolf AD, Pfleger B. Burden of major musculoskeletal conditions. Bull World Health Organ 2003;81:646-56.

Parkkari J, Kannus P, Palvanen M, Natri A, Vainio J, Aho H, et al. Majority of hip fractures occur as a result of a fall and impact on the greater trochanter of the femur: a prospective controlled hip fracture study with 206 consecutive patients. Calcif Tissue Int 1999;65:183-7.

Kannus P, Niemi S, Parkkari J, Palvanen M, Vuori I, Järvinen M . Hip fractures in Finland between 1970 and 1997 and predictions for the future. Lancet 1999;353:802-5.

Melton LJ 3rd, Crowson FS, O’Fallon WM. Fracture incidence in Olmsted County, Minnesota: comparison of urban with rural rates and changes in urban rates over time. Osteoporos Int 1999;9:29-37.

Mussolino ME, Looker AC, Madans JH, Langlois JA, Orwoll ES. Risk factors for hip fracture in white men: The NHANES I Epidemiologic Follow-up Study. J Bone Min Res 1998;13:918-24.

Farahmand BY, Michaëlsson K, Baron JA, Persson PG, Ljunghall S. Body size and fracture risk. Swedish Hip Fracture Study Group. Epidemiology 2000;11:214-9.

Langlois JA, Visser M, Davidovic LS, Maggi S, Li G, Harris TB . Hip fracture risk in older White men is associated with change in body weight from age 50 years to old age. Arch Int Med 1998;158:990-6.

Ensrud KE, Lipschutz RC, Cauley JA, Seeley D, Nevitt MC, Scott J, et al. Body size and hip fracture risk in older women: a prospective study. Am J Med 1997;103:274-80.

Maffulli N, Dougall TW, Brown MT, Golden MH. Nutritional differences in patients with proximal femoral fractures. Age Ageing 1999;28:458-62.

King MB, Tinetti ME. A multifactorial approach to reducing injurious falls. Clin Geriatr Med 1996;12:745-59.

Norton R, Campbell AJ, Lee-Joe T, Robinson E, Butler M. Circumstances of falls resulting in hip fractures among older people. J Am Geriatr Soc 1997;45:1108-12.

Allander E, Gullberg B, Johnell O, Kanis JA, Ranstam J, Elffors L. Circumstances around the fall in a multinational hip fracture risk study: a diverse pattern for prevention. Accid Anal Prev 1998;30:607-16.

Boonen S, Dequeker J, Pelemans W . Risk factors for falls as a cause of hip fracture in the elderly. Acta Clin Belg 1993;48:190-4.

Falch JA, Kaastad TS, Bøhler G, Espeland J, Sundsvold OJ. Secular increase and geographical differences in hip fracture incidence in Norway. Bone 1993;14:643-5.

Baker SP, Harvey AH. Fall injuries in the elderly. Clin Geriatr Med 1985;1:501-12.

Grisso JA, Kelsey JL, Strom BL, Chiu GY, Maislin G, O’Brien LA, et al. Risk factors for falls as a cause of hip fracture in women. The Northeast Hip Fracture Study Group. N Engl J Med 1991;324:1326-31.

Luukinen H, Koski K, Laippala P, Kivelä SL. Factors predicting fractures during falling impacts among home-dwelling older adults. J Am Geriatr Soc 1997;45:1302-9.

Nankaku M, Kanzaki H, Tsuboyama T, Nakamura T. Evaluation of hip fracture risk in relation to fall direction. Osteoporos Int 2005;16:1315-20.

Hwang HF, Lee HD, Huang HH, Chen CY, Lin MR. Fall mechanisms, bone strength, and hip fractures in elderly men and women in Taiwan. Osteoporos Int 2011;22:2385-93.

Rowe SM, Yoon TR, Ryang DH. An epidemiological study of hip fracture in Honam, Korea. Int Orthop 1993;17:139-43.

Xu L, Lu A, Zhao X, Chen X, Cummings SR . Very low rates of hip fracture in Beijing, People’s Republic of China: The Beijing osteoporosis project. Am J Epidemiol 1996;144:901-7.

Yan L, Zhou B, Prentice A, Wang X, Golden MH. Epidemiological Study of Hip Fracture in Shenyang, People’s Republic of China. Bone 1999;24:151-5.

Jéquier V, Burnand B, Vader JP, Paccaud F. Hip fracture incidence in the Canton of Vaud, Switzerland, 1986-1991. Osteoporos Int 1995;5:191-5.

Lau EM, Cooper C, Wickham C, Donnan S, Barker DJ. Hip fracture in Hong Kong and Britain. Int J Epidemiol 1990;19:1119-21.

Mazzuoli GF, Gennari C, Passeri M, Celi FS, Acca M, Camporeale A, et al. Incidence of hip fracture: an Italian survey. Osteoporos Int 1993;3(1 Suppl):8-9.

Wong PC. Fracture epidemiology in a mixed Southeastern Asian community (Singapore). Clin Orthop Relat Res 1966;45:55-61.

Mechanisms and Causes of Osteoporotic Hip Fractures in Elderly Patients

ÖZET

References