Öz

Ankilozan spondilit (AS), steroid olmayan anti-enflamatuvar ilaçlar (SOAİ) ve dirençli olgularda tümör nekroz faktörü inhibitörleri (TNF-İ) gibi biyolojik ajanlarla tedavi edilen kronik enflamatuvar bir hastalıktır. TNF-İ’ler genellikle iyi tolere edilmekle birlikte, nadir olarak aşırı duyarlılık reaksiyonları görülebilir. Bu makalede, SOAİ’lere yanıt vermeyen ve altı yıl boyunca aylık 50 mg golimumab ile remisyona ulaşan 31 yaşındaki AS tanılı bir kadın hasta sunulmaktadır. Ancak, koronavirüs hastalığı-2019 pandemisi sırasında, enjeksiyondan 2-3 gün sonra tekrarlayan ateş, yorgunluk ve yükselmiş C-reaktif protein düzeyleri yaşamaya başlamıştır. Antinükleer antikor, ekstrakte edilebilir nükleer antijen, antinötrofil sitoplazmik antikor ve enfeksiyöz serolojiler dahil kapsamlı incelemelerde herhangi bir anormallik saptanmamıştır. Belirtiler genellikle bir hafta içinde kendiliğinden düzelmiştir. Enfeksiyöz veya otoimmün nedenlerin dışlanmasıyla, golimumaba karşı gelişen bir aşırı duyarlılık reaksiyonundan şüphelenilmiştir. Tedavi secukinumaba geçilmiş ve hasta, semptomlarda tam düzelme sağlamıştır. TNF-İ’lere bağlı aşırı duyarlılık reaksiyonları, özellikle ateş, nadir ancak önemli olumsuz olaylardır. İnfliksimaba benzer reaksiyonlar bildirilmiş olsa da, golimumab ile ilişkili ilk olgu bu çalışmada sunulmaktadır. Klinik hekimlerin bu olası yan etkiyi tanıyabilmesi için farkındalık geliştirmesi gereklidir. Bu olgu, AS hastalarında uzun süreli biyolojik tedavi sırasında atipik advers olayların dikkatle izlenmesinin önemini vurgulamaktadır. TNF-İ’lere karşı aşırı duyarlılığın patofizyolojisini ve risk faktörlerini aydınlatmak için daha fazla araştırmaya ihtiyaç vardır.