Amaç:
Bu çalışmada; romatoid artrit (RA) ve osteoporoz (OP) hastalarında interlökin (IL)-17 düzeylerinin sağlıklı kontrollere göre karşılaştırılması ve RA da hastalık aktivitesi, fonksiyonel durum ve OP varlığının IL-17 ile arasındaki ilişkisinin belirlenmesi amaçlanmıştır.
Gereç ve Yöntem:
Seksen beş hasta 4 grupta sınıflandırıldı. Grup 1: RA + OP (n=21), grup 2: RA (n=22), grup 3: 20 sağlıklı gönüllü, grup 4: OP (n=22). Demografik veriler, kemik dansitometresi değerleri, serum 25-hidroksi vitamin D ve IL-17 düzeyleri kaydedildi. Hastaların hastalık süreleri, ilaçları, ağrı düzeyleri ve hastalık aktiviteleri de kaydedildi ve hastalık aktiviteleri sağlık değerlendirme anketi ile değerlendirildi.
Bulgular:
RA olan ve olmayan hastaların IL-17 düzeyleri arasında fark saptanmadı (p>0,05). Benzer şekilde, hastalık aktivitesi ile IL-17 düzeyleri arasında bir ilişki saptamadık. Bununla birlikte, OP’si olmayan hastalarla karşılaştırıldığında, OP’li RA hastalarının IL-17 düzeyleri anlamlı olarak yüksek bulundu. OP’li RA hastalarında romatoid faktör ve IL-17 düzeyleri daha yüksekti. IL-17 ve lumbar T skoru ile femoral kemik mineral yoğunluğu arasında anlamlı, negatif korelasyon saptanırken, RA hastalarında diğer değişkenler arasında korelasyon saptanmadı.
Sonuç:
RA ve OP’de IL-17 seviyeleri yüksektir. RA’da IL-17 ile hastalık aktivitesi ve fonksiyonel durum arasında ilişki saptanmaz iken, OP’si olan RA’lı hastalarda IL-17 düzeyleri yüksektir.
Anahtar Kelimeler: İnterlökin-17, romatoid artrit, osteoporoz